Já, spáiði í því að bara rétt hjá veginum sem maður hefur keyrt ótal sinnum eru dásamlegir leynistaðir sem bíða þess að maður fatti þá. Við Erla Maren fundum einn slíkan í sumar þegar við fórum í smá göngutúr eftir að litlu tvö voru sofnuð. Undir vegamótunum þar sem beygt er til þorpsins í Tálknafirði leynist nefninlega þessi fallegi foss - Lambafoss.
Blaut í lappirnar eftir að vaða yfir lækinn.
Nesti - alltaf nesti. Og kókósbolla er fínasta nesti :-)
Aðeins að klöngrast.
Sólskinsbarn.
Dýrmætt að eiga svona stund með stóru stelpunni.
Kv. Dúdda <3
No comments:
Post a Comment