Erla amma - minning

Mér finnst ég ekki getað haldið áfram hér án þess að setja hér inn minningarpóst um elsku Erlu ömmu. Erla var amma Alla míns, langamma barnanna minna, en hún var Erla Amma okkar allra. 

Hún lést í byrjun ágúst eftir stutt veikindi og við söknum hennar öll mikið. Hún var dásamleg manneskja sem maður hlakkaði alltaf til að hitta og við vorum svo lánsöm að hitta hana oft og mikið. 

Hún var stórkostleg kona. Hún var hreinskilin, hafði dásamlega nærveru, var ljúf og góð. Hún var mikil listakona í höndunum ogvið erum svo heppin að eiga mikið af skrauti sem hún heklaði. Við skreytum heimilið okkar stolt með því. Þegar maður hugsar til svona góðrar og fallegrar manneskju þá eru orðin svo fátækleg. 

Erla átti svo fallegan sið. Þegar eitthvað stóð til hjá okkur eða einhverjum tengdum henni þá kveikti hún á kerti fyrir okkur og vissi maður þá að hún hugsaði til manns.  Þennan sið munum ég halda í. Dýrmætt.

Nokkrar myndir fylgja með.

Nóg af þolinmæðinni. Erla amma kennir nöfnu sinni að prjóna.

Frá skírnardegi Elmars Ottós.

Alli minn og Erla í sjötugsafmæli hennar.

<3

Nöfnur syngja og dansa á pallinum á Helgó.

 Þessi lýsir Erlu hjartahlýju ömmu vel. Dýrmæt mynd.

Ég veit eiginlega ekki hvað ég get meira sagt. Orðin duga ekki til að lýsa henni né því hvernig mér líður.

Elsku Erla - takk fyrir allt og allt.

Fallið lauf

undir fótum mér

Minningin dauf

er það sem óttast ég

ég lýt höfði er ég hugsa hlýtt um þig

Og líkt og fallið lauf færist kuldinn um mig

Minning þín

stendur eftir hér

Er vindur hvín

finnst ég heyr'í þér

Það er sárt að kveðja elsku hjartans vina mín

en með þungum harm ég kveð þig um sinn

Ég hugs'um þig og ég sé

minningar sem elska ég

og sama hvert ég mun fara veit ég

að þú vakir yfir mér, þú vakir yfir mér

Fallið lauf

er fokið burt

það þögnina rauf

þó svo smátt og þurrt

en það mun skilja sporin eftir sig

þegar fellur lauf, þegar fellur lauf,

þegar fellur lauf sé ég þig

(Sverrir Bergmann)

Kv. Dúdda <3